| Eveline Lubbers on Wed, 7 Oct 1998 11:09:48 +0200 (MET DST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| nettime-nl: Shell is bang voor Internet |
---Deze week in Intermediair---
(volgende week:
Maak van Tsjaad geen tweede Nigeria,
het nieuwe imago van Shell onder vuur)
binnenkort te vinden op http://www.xs4all.nl/~evel
Eveline Lubbers
--------------------------------------------------------------------------
Shell is bang voor Internet
Oorlog in de nieuwe media
Het trauma van de Brent Spar is nog lang niet
verwerkt. Shell liet zich drie jaar geleden
compleet verrassen door het succes van de
Greenpeace-campagne tegen het afzinken van dit
booreiland. De aanvankelijke reactie van de
oliegigant geldt inmiddels als schoolvoorbeeld
van hoe het niet moet: Shell did too little too
late.
Een uitvoerige analyse van wat wel de PR-ramp
van de eeuw is genoemd maakte duidelijk dat
Shell zich behoorlijk had verkeken op haar
invloed op de media. Een nieuwe factor van
betekenis was volledig over het hoofd gezien, en
dat was de rol van Internet.
Dat was eens en nooit weer. Sinds 1996 heeft
Shell International nieuwe business principles
met aandacht voor het milieu en mensenrechten èn
een Internet Manager. Hij heet Simon May, hij is
29, en hij is verantwoordelijk voor de manier
waarop Shell zich op het wereldwijde web
presenteert, hij moet in de gaten houden wat er
in cyberspace over Shell gezegd wordt en
bedenken hoe de Shell Groep Internet het best
kan gebruiken.
May is begonnen als bedrijfsjournalist en was
recent vier jaar de Engelstalige PR-man van het
staatsoliebedrijf van Oman. Met hem deed Shell
een gouden greep. Hij is enthousiast en slim,
jong en snel, open en aardig - precies zoals het
imago van de Koninklijke olie internationaal zou
moeten zijn.
Simon May komt er ruiterlijk voor uit: Shell is
met de Brent Spar verslagen in de nieuwe media
oorlog, en ook de kwestie Nigeria veroorzaakt
een massief on line bombardement. May: 'Het
machtsevenwicht is veranderd, actievoerders zijn
niet meer afhankelijk van de bestaande media. En
dat heeft Shell geweten met de Brent Spar, veel
informatieverspreiding ging buiten de normale
kanalen om.'
In Brussel werd begin juni een conferentie
gewijd aan de groeiende macht van actiegroepen,
georganiseerd door het PR-netwerk Entente
International Communication. Entente onderzocht
hoe bedrijven omgaan met actiegroepen en vise
versa. De conclusies, gepresenteerd in het
rapport Putting the Pressure on, liegen er niet
om. Actiegroepen zijn een factor van betekenis,
en hun invloed zal alleen maar toenemen de
komende jaren. Ze weten als geen ander de media
te bespelen en sympathie te winnen, omdat ze de
kracht van de soundbyte begrijpen.
De grootste bedreiging gaat uit van Internet,
het nieuwste wapen van de actiewereld. Peter
Verhille van Entente: 'Een groeiend aantal
multinationals, zoals McDonald's en Microsoft,
kreeg laaghartige aanvallen (vicious attacks) op
Internet te verduren door niet nader te
identificeren tegenstanders, waardoor de
slachtoffers wanhopig op zoek moesten naar
adequate tegenmaatregelen.' Het gevaar dat
uitgaat van de nieuwe telecommunicatiemiddelen
kan niet genoeg benadrukt worden, zegt Verhille.
'De voorsprong die het bedrijfsleven altijd
heeft gehad op de actiewereld, een budget, is
door de opkomst van Internet nagenoeg teniet
gedaan.'
Die conclusie komt hard aan bij de
conferentiegangers, zo'n zeventig mensen uit het
bedrijfsleven en de PR-industrie. De meeste
multinationals zijn nog in het stadium 'Internet
daar moeten we wat mee - wordt aan gewerkt'.
Een grote uitzondering daarop, zo bleek in
Brussel, vormt Shell International. Simon May
hield een flitsende presentatie met als centrale
vraag: Pressure on the Internet, Threath or
Opportunity? De bedreiging die uitgaat van
Internet biedt bedrijven tegelijkertijd veel
mogelijkheden. Dat iedereen voor weinig geld kan
publiceren, wereldwijd gezien of in ieder geval
gevonden kan worden, en zijn visie kan uitdragen
op homepages of in discussiegroepen is niet
alleen een gevaar, maar ook een unieke kans,
betoogt de Internet Manager. 'Waarom gaan
pressiegroepen zo agressief te werk op Internet?
Omdat het kan! Bedrijven zouden dat ook moeten
doen, maar wel op een serieuze manier. De on-
line activiteiten moeten een integraal onderdeel
zijn van de communicatie-strategie, het is niet
iets om over te laten aan de afdeling
automatisering.'
Uitgangspunt van de Shell-site die begin 1996
werd gelanceerd was de nieuwe strategie van
openheid en oprechtheid. Dialoog is het gouden
trefwoord, en gevoelige onderwerpen worden niet
uit de weg gegaan. May is ingenomen met het
resultaat en illustreert dit met statistieken en
wetenswaardigheden. Meer dan 350.000 bezoekers
kreeg de site in april van dit jaar, en Shell
ontvangt 1100 emails per maand. Een full-time
kracht beantwoordt alle post binnen 48 uur
persoonlijk, standaardbrieven zijn uit den boze.
Op de site zijn links gemaakt naar de
concurrentie, inclusief kritische
maatschappelijke organisaties. (Alles radicaler
dan Friends of the Earth en Greenpeace
ontbreekt, maar dit terzijde). Er is nog steeds
geen andere multinational met zo'n website,
stelt Simon May niet zonder trots.
Een vastomlijnde strategie voor Internet heeft
Shell niet, flexibiliteit is het motto. 'Het
gaat om de kunst van het reageren, om het
luisteren en er iets van opsteken'. En dat is
niet zonder gevaar, doceert May: 'Wees
voorzichtig, want de technologie verandert snel,
en het publiek ontwikkelt zich zo mogelijk nog
sneller. Pas op met wat je op het Net zet, de
hele wereld weet je te vinden.'
De manier waarop Shell zich op het web
presenteert is slechts één van de taken van de
Internet manager. Hij moet ook in de gaten
houden wat er door anderen over zijn bedrijf
wordt gezegd en geschreven. 'De on-line
gemeenschap is een niet te verwaarlozen factor',
waarschuwt May. Het is méér dan een verzameling
alternatievelingen; pressie-groepen hadden de
potentie van Internet veel eerder door dan de
industriële wereld. 'Sommige groepen bestaan
zelfs uitsluitend op Internet, die zijn moeilijk
te controleren, je kunt er niet zomaar lid van
worden'.
Wie goed luistert naar de Internetgemeenschap
beschikt over een effectieve peiling van opinies
over het bedrijf. Het hoofdkantoor in Londen
pakt dat grondig aan. Desgevraagd (geheel in
stijl per email) legt de Internet Manager uit
hoe dat in zijn werk gaat. Er zijn
gespecialiseerde bedrijven ingehuurd om
dagelijks het web af te schuimen en een
inventarisatie te maken van alle mogelijke
manieren waarop Shell voorkomt, en de context
waarin. Het feit dat het woord 'shell' 48
verschillende veelgebruikte betekenissen heeft
vormt daarbij een complicerende factor.
May: 'In de Verenigde Staten maken we gebruik
van de diensten van het bedrijf E:watch
(http://www.e:watchcom) die het Net afscant op
referenties naar aan aantal key words en zinnen
die wij hen geven. In Groot Brittannië doet het
bedrijf Infonic (http://www.infonic.com)
hetzelfde vanuit Europees perspectief. De
uitkomst van hun speurtochten uitgevoerd over
dezelfde periode kan behoorlijk verschillen,
zelfs al geef je die twee bedrijven precies
dezelfde zoekcriteria. Dat hangt af van de
manier waarop ze zoeken, de tijd van de dag dat
ze een site bezoeken en het gewicht dat aan
bepaalde vindplaatsen wordt toegekend.'
Shell werkt zelf met zogenaamde 'intelligent
agents', zoekprogramma's die getraind kunnen
worden om steeds beter werk te leveren. May:
'Aan zo'n agent kun je uitleggen waarom je
sommige stukken uitkiest, en andere niet. De
volgende keer komt het zoekprogramma dan terug
met alleen de relevante zaken.'
Dit 'monitoren' geeft nooit 100% dekking, maar
het is volgens May desalniettemin belangrijk om
te doen. 'Je moet het publiek altijd in de gaten
houden, daar kun je veel aan hebben.'
Wie de site van Shell bekijkt
(http://www.shell.com) wordt in eerste verrast
door de openheid over onderwerpen die voorheen
taboe waren. Over mensenrechten, milieu en zelfs
de vernietiging en de exploitatie van Ogoni-land
zijn zorgvuldig geformuleerde verhalen terug te
vinden. Uit de defensieve toon van sommige
stukken is op te maken welke punten nog steeds
gevoelig liggen. Over de enorme olie-lekkages in
Ogoni-land waarvoor Shell verantwoordelijk wordt
gehouden ('volstrekt overdreven onbewezen
beschuldigingen') staat bij wijze van
verdediging bijvoorbeeld wel heel vaak
nadrukkelijk vermeld dat bijna 80% is
veroorzaakt door sabotage van radiale
verzetsgroepen. (De betrokken groepen betwisten
dit percentage).
Bij de discussieforums gerangschikt naar
onderwerp kan iedereen zijn of haar mening
ventileren over de praktijken van Shell,
ongecensureerd. Het is grappig om te zien dat er
ook medewerkers van Shell reageren, uit Maleisië
en Nigeria bijvoorbeeld, die geschokt zijn door
wat ze in de forums gelezen hebben over hun
werkgever.
De vraag is of deze vorm van openheid echt iets
oplevert. De discussieforums zijn nadrukkelijk
nièt opgezet om Shell vragen te stellen, daar is
de email-service voor. Simon May: 'De forums
zijn bedoeld voor mensen om onderling over
onderwerpen rond Shell te debatteren.' De email-
service wordt intensief gebruikt om Shell vragen
te stellen, dat zijn de 1100 mails per maand.
Waar die vragen over gaan en wat het antwoord is
van Shell, dat blijft tussen het bedrijf en de
brievenschrijver.
Zo bezien zou je kunnen zeggen dat er sprake is
van een schijnopenheid, alleen voor de show.
Echte discussie in de openbaarheid wordt immers
uit de weg gegaan. Simon May vindt niet dat je
de forums af kan doen als windowdressing: 'Wij
hechten er nogal sterk aan dat mensen het recht
hebben over dit soort onderwerpen te
discussiëren. Wij voorzien ze van een plek waar
ze dat kunnen doen in een omgeving die er toe
zou kunnen leiden dat hun standpunt gehoord
wordt, in an organisation that can make a
difference.'
En natuurlijk functioneren de forums als
barometer voor wat bepaalde mensen denken, geeft
May onmiddellijk toe, maar dat is niet hun
voornaamste doel.
De Internet Manager specialiseert zich intussen
verder in het analyseren van de vijand.
Binnenkort houdt hij in Oxford een lezing voor
senior managers over de vraag 'NGO's:
bondgenoten of tegenstanders?'.
Over strategieen tegen online-activisme:
http://www.shell.com
http://www.e:watch.com
http://www.infonic.com
Over online-activisme:
http://www.xs4all.nl/~evel
http://www.mcspotlight.org
Over het monitoren van Shell:
http://www.mcspotlight.org/beyond/companies/shell.html
http://antenna.nl/aseed/oilwatch/index.htm
--
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder
* toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist
* over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de
* tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact:
* nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.